Suzanne stuurde ons haar verslag van haar ervaringen op Highschool in Orlando. Dank je wel Suzanne!
My High School Journey
Ik ben altijd al verliefd geweest op Amerika door haar films, series en muziek. Dat gevoel werd nog sterker nadat ik op vakantie ging in Florida toen ik tien jaar was. Met het gezin vierden we een week vakantie in Miami en een week in Orlando. Miami vond ik erg gaaf, maar Orlando bezorgde mij vlinders in de buik. Van de stad tot Universal Studios en van het strand tot Disney. 
Ik wilde niet meer weg. Toen ik me op kon geven voor een uitwisselingsjaar in Amerika wilde ik dan ook niets liever. Mijn ouders vonden het gelukkig goed en dus vertrok ik naar Orlando waar ik een jaar lang op High School ging en zou gaan wonen bij een gastgezin.
Orlando, here I come..
Ik was erg nerveus toen ik aankwam in Orlando. Maar het gastgezin stelde me meteen op mijn gemak en namen de stroopwafels en klompen dankbaar in ontvangst (typische Nederlandse cadeaus werd mij geadviseerd). Ook op de High School stelden de leraren en leerlingen me op mijn gemak. Mijn Engels was goed, maar niet perfect. Ik sprak en scheef het vloeiend, maar maakte natuurlijk nog weleens stomme fouten. Na de uitwisselingsperiode een stuk minder. Nu denk ik vaak nog in het Engels of kom ik nooit op de Nederlandse vertaling van een woord. Op school werd ik gezien als exotisch. Dat geldt eigenlijk voor alles Europees in Amerika. Mensen zijn erg benieuwd waar je vandaan komt, al kennen ze voornamelijk Amsterdam en hadden ze nog nooit gehoord van Brabant. Zeker een meisje als uitwisselingsstudent hadden ze nog niet veel meegemaakt.
Not like in the movies
Vooraf kende ik de Amerikaanse High School voornamelijk van films en series. Gelukkig valt het reuze mee. Natuurlijk heb je groepen, zoals op elke school, maar zo zwart-wit geschetst als in films is het niet. Er zijn cheerleaders, er zijn computernerds, er zijn sporters en er zijn schakers, maar iedereen kon het prima met elkaar vinden. Ik heb niemand in een locker geduwd zien worden. Ook zag ik geen ‘duffs’ of andere stereotypen. Gelukkig maar ook, want anders was ik dat vreemde meisje uit Nederland geweest..
Party in the USA
Ik ging naar school met de zoon en dochter van het gastgezin. Dat kwam dus mooi uit. Zo kende ik al meteen twee mensen op school. Zeker in het buitenland, waar je de taal nog niet 100% machtig bent, is het anders toch vrij eng. Doordat ik goed kon opschieten met de dochter, Jessica, vond ik al gauw nieuwe vrienden. Tijdens mijn reis was ik 16 jaar oud en toentertijd mocht je in Nederland zelfs al alcohol drinken. Dat vonden ze in Amerika erg vreemd, terwijl ik weer opkeek dat ik gewoon met Jessica meereed naar school. Dat kan bij ons weer niet! Feestjes in het weekend waren dan ook anders dan ik gewend was. Ook op feestjes is het niet zoals in de films. Er is geen drugs, drank of rock ’n roll. Ook zijn de ouders niet toevallig weg voor het weekend. Natuurlijk dronken sommige feestgangers alcohol en er zullen vast ook wat kids zijn die wiet roken, maar niet in overvloed zoals in de films. Feesten stonden in het teken van dansen en gezelligheid.
George Foreman grill
Het is lastig om mijn ervaringen op papier te zetten omdat ik niet weet waar ik moet beginnen en bepaalde dingen wil ik liever niet delen. De schoolresultaten waren goed ondanks dat alle toetsen natuurlijk in het Engels waren. Mijn Engels was sowieso stukken beter geworden in woord en geschrift. Ook buiten schooltijd had ik het naar mijn zin. Mijn gastgezin was zeer open en welkom. Er werd iedere avond heerlijk gekookt en er stond een grote George Foreman grill in de achtertuin. Barbecuen deden we dan ook vaker dan ik gewend ben in Nederland. Ook gingen we met vrienden vaak naar het strand en zelfs naar Universal Studios. Het was een jaar dat ik nooit meer zal vergeten en dat ik iedereen kan aanraden. Ik vond het fantastisch om een nieuwe land, een nieuwe cultuur en een nieuw schoolsysteem te leren kennen. Ook denk ik dat het me heeft geholpen om volwassen te worden.